«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΑΡΓΥΡΙΑ


Ποιεί…ο Άρης Μπιτσώρης
Τριάκοντα αργύρια έλαβε ο Ιούδας
ο εγγονός του κόρακα και γιος της καλιακούδας.
Όλοι οι Ιούδες, έκτοτε, με γρόσια και με φράγκα
–και σήμερα με τα ευρώ- κάνουν το τζάμπα μάγκα.
Τώρα που ’χουμε εκλογές, οι Ιούδες στήσαν γλέντι
κι όποιος τους δώσει πιο πολλά τον κάνουνε αφέντη.
Στο ¨αυτοδιοικητικό¨, το άθλιο, το πάρτι
βγήκαν για φραγκοδίφραγκα της κοινωνίας οι σκάρτοι...
Κι ο τόπος που ’χει μέγιστη ανάγκη για ν’ αλλάξει
για του Ιούδα το πουγκί να πέσει, να ρημάξει;
Τίθεται το ερώτημα: καλά οι διεφθαρμένοι,
οι άλλοι που ’ναι υγιείς γνωρίζουν τι συμβαίνει;
Ξανά θα πάνε ως αμνοί στον εκδοροσφαγέα
και θα πιαστούν στην αγκαλιά, και πάλι, του Μορφέα;
Τέρμα, όμως, τα άλλοθι: ¨δεν ήξερα, δεν είδα¨
αν θέλουμε στο βίο μας ν’ αλλάξουμε σελίδα.
Στις εκλογές ψηφίζουμε για το κοινό συμφέρον
κι εκείνους που για τα κοινά δείχνουν ενδιαφέρον,
νοιάζονται για το σύνολο κι όχι γα το τομάρι
αυτό πρέπει να πάρουμε, έστω κι αργά, χαμπάρι.
Τι πα να πει είναι ξάδερφος, γείτων, γαμπρός, κουνιάδος
αυτοί γίναν ταφόπλακα της σύγχρονης Ελλάδος.
Ψήφοι σε παρακούμπαρους, σε συγγενείς, σε σόγια
τρέφουνε και θεριεύουνε τα λαίμαργα λαμόγια.
Ας μείνουμε, όλοι, ξάγρυπνοι, τα μάτια μας γαρίδα
γιατί αν ψηφίσουμε όπως πριν, πάει κι στερνή ελπίδα.
Τέλος με τους ανίκανους και τους προσκυνημένους
ψήφο μόνο στους άφθαρτους και μη εξαρτημένους.
Και πάντοτε να ελέγχουμε, ως ενεργοί πολίτες,
να μη μεταλλαχτούν κι αυτοί και γίνουν νέοι θύτες.
Εξίσου με την ανοχή κι η άγνοια, φίλοι, βλάπτει
και ούτε διορθώνεται, λάθος μετά την κάλπη.