Ο Στράτος έφυγε νωρίς!!!
***
Πάνω σε διάσελα μαβιά
Περνάει ο αγώνας
Τον Έρωτα και τη Φωτιά…
Κλαίει μισός αιώνας.
Ο Στράτος* έφυγε νωρίς
Και η Ξανθή πονάει…
Είναι ο χωρισμός βαρύς
Γι’ αυτόν που αγαπάει.
Καβάλα στ’ άλογο νυχτιά
Απ’ το βουνό ξεβγαίνει
Κρυφά και στην ακρολιμνιά
Της Τριχωνίδας μπαίνει.
Κόρη μελαχρινή… Ξανθή
Κρυμμένη… τον προσμένει…
Δύο φιλία μιαν αγκαλιά
Χωρίζονται σαν ξένοι.
Πάνω απ’ αγάπη της καρδιάς
Λατρεία της Πατρίδας
Άγρια χρόνια της φωτιάς
Σκληρά της καταιγίδας.
Και το σαράντα τέσσερα (’44 )
Εκεί στο Κερατσίνι…
(Στη μάχη της Ηλεκτρικής)
Ο Στράτος χάνει τη ζωή
Βαρύ μαντάτο ρίχνει…
Μαυρίζουνε οι ουρανοί
Η Ντέμ… (Το Καινούργιο Αγρινίου) Αναστενάζει!!!
Πονούν… θρηνούν οι χωριανοί
Και η Ξανθή… πλαντάζει.
Πέρασαν χρόνια και καιροί
Πόσο κι αυτή να μείνει;;;
Στερνή κραυγή και φοβερή
«Στράτοοοοοοο…» τα μάτια κλείνει.
*Ο Γιάννης (Στράτος) Θάνος!!! Ήταν Περήφανος Αντάρτης του ΕΛΑΣ!!!
Τούτους τους στίχους μου… (Πάνω σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα) τους έγραψα…
Και είναι αφιερωμένοι πρώτα… «Στο Στράτο και στην Ξανθή»!!! http://www.prototypia.gr/2018/12/blog-post_824.html
και δεύτερα στους Απογόνους τους… που θέλω να νοιώθουν Περήφανοι!!!
Στο Καινούργιο Αγρινίου Στις 3 Μάρτη 2011 ώρα 1:43 π.μ.
Δημήτρης Ντόκας
