«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Ημερίδα της Ν.Ε. Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ «Πλατυγιάλι – Ανάπτυξη από ποιον για ποιον;»

Άνοιγμα της ημερίδας από τον Γραμματέα της Ν.Ε. Αιτω/νιας του ΚΚΕ Γιάννη Ποσοτίδη.
« Για δύο δεκαετίες κυριάρχησαν τα μεγάλα έργα (αεροδρόμια, δρόμοι, λιμάνια, γέφυρες κλπ.). Προβάλλονταν αναπτυξιακά με τέτοιο τρόπο πως τάχα από μόνα τους θα έλυναν τα προβλήματα της χώρας και του λαού και ιδιαίτερα στις περιοχές που κατασκευάζονταν, κρύβοντας πίσω από το θόρυβο της ανάπτυξης γιατί επιλέχτηκαν αυτά τα έργα και ειδικά τίνος ανάγκες και συμφέροντα θα υπηρετούσαν.
Σήμερα που έκατσε ο κουρνιαχτός της ανάπτυξης μπορούν να βγουν συμπεράσματα πολιτικά, οικονομικά για την εργατική τάξη και το λαό:
Πρώτο τα χρυσοπλήρωσε ο ελληνικός λαός για να περάσει ολοσχερώς η εκμετάλλευση τους σε ιδιωτικούς πολυεθνικούς ομίλους.
Δεύτερο καμία ανάπτυξη δε γεύτηκε ο λαός. Απεναντίας όλο και πιο μαζικά τα τελευταία χρονιά σπρώχνεται σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση.
Το ΚΚΕ όλο αυτό το διάστημα έβαζε πάντα το θεμελιακό ζήτημα ανάπτυξη για ποιον « για το λαό ή για τα μονοπώλια».
Έτσι προσεγγίζουμε εμείς οι κομμουνιστές αυτό το ζήτημα. Σε αυτή τη βάση θα γίνει η συζήτηση που οργάνωσε σήμερα η Ν.Ε Αιτ/νιας στην αίθουσα του δημαρχείου στον Αστακό με θέμα «το Πλατυγιάλι».
Μια σημαντική υποδομή που χρηματοδοτήθηκε από την ΕΤΒΑ που αλλάζει κατά καιρούς προσανατολισμό επένδυσης κρατώντας ακόμη ίσως «κρυφά» τον πρωταρχικό προσανατολισμό αυτού του λιμανιού.

Εισηγητική παρέμβαση του Μάκη Παπαδόπουλου, υπεύθυνου του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ.
Το σημερινό επενδυτικό ενεργειακό σχέδιο στο Πλατυγιάλι και όσα προηγήθηκαν στην περιοχή του Αστακού, αποτελούν ένα εμβληματικό παράδειγμα του αντιλαϊκού, αδιέξοδου δρόμου της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Ενός δρόμου που θυσιάζει την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, όχι μόνο στη φάση της κρίσης, αλλά και στην περίοδο των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης.
Όλα τα βασικά στοιχεία του επενδυτικού σχεδίου, όπως η επιλογή του καυσίμου/πηγής ενέργειας, της χωροθέτησης, της κλίμακας παραγωγής ισχύος και αποθήκευσης, της διάθεσης της παραγωγής, καθορίστηκαν με γνώμονα τα συμφέροντα της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, στον αντίποδα των λαϊκών αναγκών.
Ωφελημένοι από την υλοποίηση του θα βγουν οι ενεργειακοί όμιλοι του Κατάρ, η εταιρεία Shabbagh and Khoury, οι τραπεζικοί όμιλοι Πειραιώς, Εμπορική και Alpha Bank, στους οποίους ανήκει σήμερα η σχετική Ναυτιλιακή Βιομηχανική περιοχή / ΝΑΒΙΠΕ ΑΕ, καθώς και μια γερμανική επιχείρηση της επενδυτικής κοινοπραξίας, η Rosebud Energie Deutscland Gmbh την οποία αξίζει να προσέξουμε ιδιαίτερα.
Οι εκπρόσωποί της έχουν σχέσεις όχι μόνο με τις κρατικές αρχές του Ισραήλ, αλλά και με την οικογένεια του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου. Ο εκπρόσωπός της κ. Ι. Αντωνιάδης Σπορίδης προωθεί ήδη μια συμπληρωματική επενδυτική πρόταση παραγωγής βιοκαυσίμων για αεροσκάφη ( με μεταφορά καυσαερίων σε θερμοκήπια καλλιέργειας φυκιών). Σχετικό ερευνητικό έργο έχει ήδη ανατεθεί απ’ το 2007 στη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, ενώ έχουν δημοσιευτεί σχετικές πηγές με αρμόδιους υπουργούς της ισραηλινής κυβέρνησης και ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια. Αξίζει να σημειώσουμε το ενδιαφέρον του Ισραήλ για την παρουσία στην περιοχή, που εκφράστηκε και το 1992 στις τότε διαπραγματεύσεις της ΕΤΒΑ με την εταιρεία LIPSA για επένδυση μονάδας παραγωγής αμόλυβδης βενζίνης η οποία έμεινε στα χαρτιά, καθώς και την αξιοποίηση της περιοχής για τη μεταφορά στρατιωτικού υλικού προς τη Μέση Ανατολή.
Το διεθνές ενδιαφέρον μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα αν συνεκτιμήσουμε και την Τρίτη σχετική επενδυτική πρόταση για κατασκευή σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου και επανεριοποίηση απ΄ το Κατάρ. Το συγκεκριμένο αέριο μπορεί να εξαχθεί μέσω του ελληνοιταλικού αγωγού στην Ιταλία σαν εναλλακτική λύση του αζέρικου αερίου που θα μπορεί να διοχετευθεί στον αγωγό μέσω Τουρκίας μετά το 2016.
Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ φαίνεται να ενισχύουν τη λύση τροφοδοσίας της Ιταλίας με αέριο του Κατάρ μέσω Ελλάδας, σαν αντίβαρο στην ενεργειακή συμφωνία της Τουρκίας με τη Ρωσία και τον αντιφατικό ρόλο του Αζερμπαϊτζάν. Χαρακτηριστική είναι η συνάντηση του υφυπουργού Σπ. Κουβέλη με τον αρμόδιο της αμερικανικής κυβέρνησης για τα ενεργειακά θέματα της Ευρασίας κ. R. Morningstar.
Ας δούμε τώρα αν ευσταθούν οι πολυδιαφημιζόμενες ευεργετικές συνέπειες για λειτουργία του μεγάλου σταθμού ηλεκτροπαραγωγής:
 Θα αξιοποιηθεί για ηλεκτροπαραγωγή ένα εισαγόμενο καύσιμο, επιλογή που δεν συμβάλλει ούτε στη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης, ούτε στ ην εξοικονόμηση ενέργειας.
 Το είδος του καυσίμου, δηλαδή το υγραέριο, σε συνδυασμό με το μέγεθος των 1100 MW της προτεινόμενης μονάδας ηλεκτροπαραγωγής και αντίστοιχων δεξαμενων μεγάλου συνολικού όγκου, αυξάνουν τους κινδύνους πρόκλησης ατυχήματος μεγάλης έκτασης, ρύπανσης του ατμοσφαιρικού και θαλάσσιου περιβάλλοντος, καθώς και του υδροφόρου ορίζοντα.
Οι προαναφερόμενες συνέπειες στο περιβάλλον και στο τοπικό μικροκλίμα, επιδρούν με τη σειρά τους αρνητικά στην ανάπτυξη του αγροτικού τομέα της περιοχής, της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της αλιείας, των ιχθυοκαλλιεργειών και τελικά στην ισόρροπη ανάπτυξη κλάδων της τοπικής οικονομίας.
Η ηλεκτροπαραγωγή της συγκεκριμένης μονάδας σχεδιάζεται με εξαγωγικό προσανατολισμό ( Ιταλία) και όχι τη διασφάλιση εγχώριας ενεργειακής επάρκειας.
Όπως προαναφέραμε, η μεταφορά, αποθήκευση και χρήση υγραερίου και φυσικού αερίου εγκυμονεί τον κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος μεγάλης έκτασης, συνήθως από ανάφλεξη εύφλεκτου αερίου που έχει διαρρεύσει από τον αγωγό ή τη δεξαμενή στα οποία περιέχονται ή έκρηξη της δεξαμενής ή του αερίου που έχει διαρρεύσει, με σοβαρές επιπτώσεις στον άνθρωπο, το περιβάλλον και τις κατασκευές. Σοβαρές είναι επίσης οι επιπτώσεις από τα τοξικά προϊόντα της καύσης μετά από ατύχημα.
Δεν πρόκειται για υποθετικά σενάρια, αφού οι δαπάνες πρόληψης και διαχείρισης της ασφάλειας είναι υψηλές και συμπιέζονται από τους μονοπωλιακούς ομίλους με κριτήριο την κερδοφορία τους.
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι σύμφωνα με στοιχεία της βάσης δεδομένων ESAD η οποία καταγράφει σοβαρά ατυχήματα με πάνω από 5 νεκρούς που συνέβησαν στον ενεργειακό τομέα, την περίοδο 1970 – 2005 έχουν καταγραφεί παγκόσμια περισσότερα από 100 ατυχήματα με υγραέριο με αποτέλεσμα περισσότερους από 4.500 νεκρούς. Αντίστοιχα, έχουν συμβεί πάνω από 150 ατυχήματα με φυσικό αέριο με περισσότερους από 2.600 νεκρούς.
Η σημερινή επένδυση στο Πλατυγιάλι αποτελεί ένα ακόμη κρίκο της αλυσίδας προώθησης της «απελευθέρωσης» του τομέα ηλεκτρικής ενέργειας. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ε.Ε, έχει πλέον αποδεδειχθεί ότι η πολιτική της «απελευθέρωσης» του ενεργειακού τομέα, δεν υπηρετεί την κοινωνική ευημερία. Αντίθετα επιχειρεί να διαχειριστεί την υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, να υπηρετήσει την ανάγκη τους για διεκδίκηση νέων μεριδίων στη διεθνή αγορά. Αυτή η πολιτική, την οποία προωθούν σταθερά όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ:
- Οδήγησε στον αυξανόμενο έλεγχο της ευρωενωσιακής και της ελληνικής αγοράς από μια χούφτα μονοπωλιακούς ομίλους.
- Επιτάχυνε την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων του κλάδου, την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.
- Σφραγίστηκε απ΄ τη θεαματική άνοδο των τιμών της λαϊκής κατανάλωσης, παρά τη σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας.
- Ακύρωσε σημαντικές δυνατότητες αξιοποίησης εγχώριων πηγών ενέργειας για να υπηρετηθεί το συμφέρον ισχυρών ιδιωτών επενδυτών και εισαγωγέων.
- Ενίσχυσε πολύμορφα με πακτωλό κρατικού χρήματος τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Οι συγκεκριμένες συνέπειες δεν αποτελούν στρεβλώσεις αλλά γνήσια τέκνα της καπιταλιστικής αγοράς. Δεν υπάρχει αγορά χωρίς κερδοσκοπία, χωρίς συγκέντρωση και συγκεντροποίηση κεφαλαίου.
Το αποτέλεσμα της « απελευθέρωσης» σε κάθε περιφέρεια είναι προβλήματα αντίστοιχα με αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα στον Αστακό, αφού το βασικό κριτήριο του ενεργειακού σχεδιασμού είναι η διευκόλυνση της δράσης και της κερδοφορίας του ιδιώτη επενδυτή. Την επόμενη περίοδο θα έχουμε νέα θεαματική άνοδο των τιμολογίων οικιακής και αγροτικής χρήσης, επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στον κλάδο.

Η αγωνιστική πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής δεν πρέπει να περιοριστεί στη δίκαιη αντίδρασή τους στο συγκεκριμένο επενδυτικό σχέδιο. Μπορεί να συμβάλλει στην οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης για να μπει η χώρα σε διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης που θα στοχεύει στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και στην ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων, με βάση τον πλούτο που παράγεται στη χώρα.
Το ΚΚΕ απευθύνεται με ξεκάθαρο λόγο στους εργαζόμενους και προτείνει το δρόμο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας όπου τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα αποτελούν κρατική κοινωνική ιδιοκτησία, θα μετατραπούν σε λαϊκή περιουσία. Σε αυτό το πλαίσιο η παραγωγή, οι αναπτυξιακές επιλογές, οι νέες υποδομές στην ενέργεια, στη μεταποίηση, στις μεταφορές θα σχεδιάζονται πανεθνικά, κεντρικά, επιστημονικά και θα υλοποιούνται με λαϊκή συμμετοχή και κρατικό έλεγχο.
Έτσι στην ενέργεια όπως και σε όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, θα λειτουργεί ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας που θα υπηρετεί ένα σύνολο στόχων και κριτηρίων:
- Την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την προστασία του περιβάλλοντος.
- Τη διασφάλιση υποδομής για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένη βιομηχανίας. Τη στήριξη της αγροτικής και βιοτεχνικής παραγωγής με στόχο τη συνεταιριστική συγκεντροποίησή τους.
- Την εξασφάλιση επαρκούς και φτηνής λαϊκής κατανάλωσης, η οποία θα ανεβάζει συνολικά το επίπεδο ζωής, θα κατοχυρώνει στην πράξη το ενεργειακό προϊόν ως κοινωνικό αγαθό.
- Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας. Παράλληλα την ανάπτυξη διακρατικής συνεργασίας σε αμοιβαία επωφελή βάση, όταν και όπου προκύπτουν οι ανάλογες κοινωνικοπολιτικές προϋποθέσεις.
Θα μπορεί να επεξεργάζεται την ενεργειακή πολιτική με άξονες:
1. Την αξιοποίηση εγχώριων πηγών, προσδιορίζοντας τις κατάλληλες χρήσεις – περιοχές – τεχνολογίες, τα μεγέθη με βάση τα προαναφερθέντα κριτήρια.
2. Τη συστηματική έρευνα για εξεύρεση νέων πηγών ( π.χ. πιθανά κοιτάσματα σε Ιόνιο – Αιγαίο κ.λ.π.) και αξιοποίηση των τεχνολογιών με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας.
3. Τη διακρατική αμοιβαία επωφελή συνεργασία σε τομείς όπως:
- Η αξιοποίηση και ανάπτυξη δικτύων – αγωγών με προϋποθέσεις που συνδυάζουν το αμοιβαίο όφελος διαφορετικών κρατών από τις οικονομίες κλίμακας με τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στη διαχείριση του εγχώριου προϊόντος.
- Η μεταφορά τεχνογνωσίας και η ανάπτυξη εγχώριας ερευνητικής δραστηριότητας.
- Η καλύτερη διαχείριση του προβλήματος των εισαγωγών καυσίμων και γενικότερα των όρων διεξαγωγής του εξωτερικού εμπορίου.
Αντίστοιχα θα είναι αποκλειστικά κρατικά και θα λειτουργούν προς όφελος του λαού τα λιμάνια, οι μεταφορές και ο ενιαίος φορέας ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας για την κάλυψη των αυξανόμενων εγχώριων αναγκών και ακτοπλοΐας του πολεμικού και εμπορικού στόλου, των σιδηροδρομικών μεταφορών.
Μόνο αυτός ο δρόμος ανάπτυξης μπορεί ουσιαστικά να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών στο Πλατυγιάλι και στην ευρύτερη περιοχή, δίνοντας ώθηση στις συνδυασμένες μεταφορές, στην αξιοποίηση των υπαρκτών λιμενικών υποδομών πολλαπλών χρήσεων, στην τοπική γεωργία, κτηνοτροφία, παράκτια αλιεία. Υπό αυτές τις κοινωνικές και πολιτικές προϋποθέσεις, μπορεί να προσδιοριστεί με γνώμονα το λαϊκό συμφέρον αν χρειάζεται σταθμός ηλεκτροπαραγωγής στην περιοχή, σε ποιο χώρο θα κατά σκευαστεί, με πόσους εργαζόμενους και πόση ισχύ, ποια πηγή ενέργειας πρέπει να αξιοποιηθεί.

Παρεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν από τους :
Καραθανασόπουλο Νίκο, βουλευτή του ΚΚΕ και υποψήφιο Περιφερειάρχη
Μωραίτη Νίκο, βουλευτή του ΚΚΕ και υποψήφιο Δήμαρχο Ακτίου – Βόνιτσας
Στάικο Παναγιώτη, Δήμαρχο Αστακού
Μαργιώλη Κώστα, Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Αγρινίου
Κοτοπούλη Σπύρο, Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Αιτ/νιας
Βότση Μάκη, υποψήφιο Δήμαρχου Αστακού με τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
Γεωργαλής Ηλίας, από την Κίνηση Πολιτών.
Η ημερίδα έκλεισε με τη δέσμευση για συνέχεια και συντονισμό της δράσης για το σοβαρό αυτό θέμα του λιμανιού στο Πλατυγιάλι στη βάση αποτροπής της μεταφοράς, αποθήκευσης και χρήσης φυσικού αερίου και γενικότερης πάλης για να αποτελέσει το λιμάνι λαϊκή περιουσία γιατί τότε μόνο μπορεί να υπηρετήσει τις ανάγκες του ελληνικού λαού και της περιοχής. Αυτή η πάλη δένεται συνολικά με τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η λαϊκή οικογένεια ( ακρίβεια, ανεργία κ.α.).

ΑΣΤΑΚΟΣ 22.08.2010
Η Ν.Ε Αιτ/νιας του ΚΚΕ