«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2016

Καρδιά βασανισμένη!!!

Καρδιά βασανισμένη
          ***
Σταμάτα Άρη να… «χτυπάς»
Καρδιά βασανισμένη
Τι κι αν χωράει σταυραδερφούς
Κι όλη την οικουμένη.

Παλμό δε βρίσκει να χτυπάει
Πιότερο ν’ αγαπάει
Ο φίλος σου πονάει...
Με την ψυχή για μπούσουλα
Στα στενοδρόμια πάει.
Παλεύει…τραγουδάει.

Καρδιά βασανισμένη
Και χιλιοπροδομένη...


Ακούει θρήνους κι οιμωγές
Δάκρυ πικρό σταλάζει
Δεν την κατάλαβαν αν θες
Γι’ αυτό κι αναστενάζει.

Καρδιά βασανισμένη
Και χιλιοπροδομένη.

Τι κι αν μου το ’πε ο Σουρής*
«Ν’ αφήσω πια τους στίχους
Να πάρω το κεφάλι μου
Να το χτυπώ στους τοίχους»
Εγώ αμετανόητος εδώ… θα επιμένω...
Να γράφω ν’ αγωνίζομαι…
πανέρημος κι ας μένω!

Καρδιά βασανισμένη
Και χιλιοπροδομένη.

Μιαν άλικη όμως χαραυγή
Θα ’ρθει να τη λυτρώσει
Όταν ο ουρανός στη γη
Το φέγγος του θα στρώσει.

Γιώργος Σουρής …
Δεν το ’πε σε μένα …στον Κωστή Παλαμά το ’πε!
Εγώ το άκουσα και το ’μαθα από μια Μεγάλη… Τεράστια Φιλόλογό μου, που είχα στο σκολειό… την Καθηγήτριά μου… την Μαρία Κονταξή!!!
ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΟΥ!!! Θα βρεθούμε σύντομα!!!
ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΩ ΠΟΛΛΑ!!!!!

Καινούργιο 6-1-2016 ώρα 3:25 π.μ.
Δημήτρης Ντόκας

Το παραπάνω αποψινό, ταπεινό στιχουργικό μου δημιούργημα είναι:
Απάντηση έμμετρη…
Από ψυχής… στον Σεβαστό κι Αξιόλογο ομότεχνό μου στην ποίηση κι Αγαπητό φίλο μου… στον Άρη Μπιτσώρη!
Που τίμησε και τιμά τ’ Αληθινά Γράμματα και χίλιες δυο φορές την Μπαμπίνη τον τόπο καταγωγής του, το Ηρωικό Ξηρόμερο και τη Λεβεντογέννα Αιτωλοακαρνανία!!!
Αλλά Άρη…αλλά… επιθυμώ να κάνω την αυτοσαρκαστική μου κριτική, τι γίγαντας με ύψος 1,71 ν’ αυτολογίζομαι πως είμαι; Μ’ ένα πόντο κάλους απ’ τις ατέλειωτες Αγωνιστικές Λαϊκές Πορείες, αισθάνομαι Περήφανος γι’ αυτό, κάτω απ’ τα πέλματά μου, που πατώ ξυπόλυτος αγκάθι από παλιούρι και σπάει!
Όσο για την καρδιά …η καρδιά μου το ξέρει!
Ένα μόνο ξέρω… ξέρεις κι όσοι με ξέρουν πολύ καλά το ξέρουν…
Πως το συναίσθημα με καθοδηγούσε και με καθοδηγεί… εκείνο μου, που αντιπαλεύει την εμμονική τάση, συμπεριφορά, λογική μου!
Το συναίσθημα… που μ’ έκανε να καταπιαστώ με μύρια όσα …και νιώθω πως δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλά!!!

Αυτό δεν είναι πρωτοχρονιάτική μου αυτοκριτική, αυτοψυχοανάλυση …αλλά ειλικρινέστατη …της ψυχής μου κατάθεση!

Σ’ ευχαριστώ Άρη για την αποψινή σου παρέα στο Emileon… θα κάνω ότι μπορώ και δεν μπορώ ο ποιητικός σου λόγος να περάσει όσον το δυνατόν σε περισσότερα καλλιτεχνικά πεδία!
Κι όταν …ξέρεις ο φίλος σου ο Μήτσος… όταν δίνει το λόγο του… είναι άγραφος της ψυχής νόμος!

Να ξαναϋπογράψω; επιβάλλεται… για την βαρύτητα των παραπάνω!!!

Δημήτρης Ντόκας