Τίποτα δεν πάει χαμένο...

Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Άλλες ερμηνείες:
Διονύσης Τσακνής
Χαρούλα Αλεξίου & Σωκράτης Μάλαμας & Αλκίνοος Ιωαννίδης ( Τερτσέτο )


Σχεδόν πενήντα χρόνια
βάσανα και διωγμοί,
τώρα στη μαύρη αρρώστια
ανάξια πλερωμή.
Το δίκιο του αγώνα
πολλά σου στέρησε,
μα η ζωή λεχώνα
ελπίδες γέννησε.

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ’ όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".

Ποτέ δε λες η μοίρα
πως σε αδίκησε,
μα μόνο η Ιστορία
αλλιώς σου μίλησε.
Σκυφτός στα καφενεία,
στους δρόμους σκεφτικός,
μα χθες μες στην πορεία
περνούσες γελαστός.

Κάπα -Κάπα Έψιλον!!!

Διάλογος με την εξάχρονη ανηψιά μου...τη Βασούλα μου:

(Ακούω την ελπιδοφόρα φωνούλα της στο τηλέφωνο)

- Ναι…

Έλα Βασούλα μου… ψήφησες;

- Ναι…ψήφισα! ( Έριξε το ψηφοδέλτιο της μανούλα της στην κάλπη)!

Τι ψήφισες Βασούλα μου;

- Κάπα -Κάπα Έψιλον!!!

(Έτσι το μάθανε το παιδί, στην πρώτη δημοτικού, να διαβάζει ένα - ένα τα γράμματα)!!!

Κάπα -Κάπα Έψιλον!!!

…………………………...
Με πήρε το παράπονο, άφησα τ’ ακουστικό… κι έκοψα πέρα!

Στ’ αυτιά μου αντιβούηζε η σπαραξικάρδια φωνούλα της: Κάπα -Κάπα Έψιλον!!!

……………………………

Στο μυαλό μου πέρναγαν νεταρισμένες εικόνες- αναμνήσεις, ηρωικών ανθρώπων έργα, σε βάρβαρες εποχές, συνειδητές επιλογές θυσίας, ενάντια στο βάρβαρο κατεστημένο…αντιστάσεις!

Θυσίες τόσων  ανυπόταχτων κι ασίμωτων ανθρώπων στις μπαρουτοκαπνισμένες εποχές!

 Τι ψήφισες Βασούλα μου;

Κάπα -Κάπα Έψιλον!!!

Κι εγώ Βασούλα μου… Κάπα -Κάπα Έψιλον!!! Ψήφισα…

Για σένα Βασούλα μου, για την Λένα μας, για τον Θοδωρή μας, για τον Φωτάκη, για την Χριστίνα, για τον Βαγγελάκη, για την Δήμητρα, για τον Κωστή, τη Μαρία, για όλη τη…νέα μας Γενιά!!!

Τι ψήφισες Βασούλα μου;

Κάπα -Κάπα Έψιλον!!!

Το Καινούργιο Τριχωνίδας Βασούλα μου Κάπα -Κάπα Έψιλον!!! Ψήφισε… γιατί τούτη είναι μια ανυπόταχτη ανταρτωμάνα της Πατρίδας μας γωνιά!!!

Κι εγώ περήφανος Βασούλα μου, που γεννήθηκα και ζω στο Καινούργιο Τριχωνίδας!!!

ΥΓ: Αφιερωμένο στον Πατέρα μου στον ΕΠΟΝΙΤΗ Γιάννη Δ. Ντόκα (τον παππού της Βασούλας) που στις 6 Μάη, τι συμπτωματική και συμβολική ημερομηνία, τη μέρα των εκλογών, έκλεισαν τέσσερα χρόνια από τότε που έφυγε ανυπόταχτος, ολόρθος και περήφανος απ’ τη ζωή!

Δημήτρης Ντόκας