Ο Γιάννης Καραμητσόπουλος, ο ευαίσθητος άνθρωπος, ο ρομαντικός Αγρινιώτης, ο ποιητής του φωτός και του έρωτα, αργά το απόγευμα της Παρασκευής έχασε τη μάχη με τον θάνατο, που έδιδε εδώ και τρεις μήνες στην εντατική του νοσοκομείου Αγρινίου.
Ο Γιάννης Καραμητσόπουλος, ποιητής και εκδότης Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1965. Πρωτοδημοσίευσε το 1989 στο περιοδικό Εμβόλιμον. Ακολούθησαν δημοσιεύσεις ποιημάτων, κριτικών σημειωμάτων και άρθρων του πολιτιστικού περιεχομένου σε λογοτεχνικά περιοδικά, όπως: Η λέξη, Περίπλους, Ελίτροχος, Φηγός, Παρουσία, Φιλολογική Πρωτοχρονιά, Εξώπολις, Νουμάς και άλλα. Ποιήματά του έχουν ανθολογηθεί σε πανελλήνιες ποιητικές ανθολογίες, έχουν απαγγελθεί από τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς της Ελλάδας και της Κύπρου, έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα γαλλικά και έχουν μελοποιηθεί.
Προλόγισε και επιμελήθηκε την Ανθολογία Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών, έκδοση του περιοδικού Εμβόλιμον (1993). Από το 1994 έως το 2001 ήταν διευθυντής του περιοδικού Ίβυκος (Επιθεώρηση για τον ποιητικό λόγο). Το 1998 ίδρυσε τις Εκδόσεις Ίβυκος εκδίδοντας βιβλία ποίησης, πεζογραφίας, δοκιμίου και μελέτης καθώς και βιογραφίες. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών.
Ποιητικές συλλογές
* Πορφυρά χρώματα (1989)
* Στα βήματα του χρόνου (1992)
* Το πορφυρό σώμα της μνήμης (1996)
* Αλεξιβρόχιον (1997)
* Εκ των υστέρων (2000)
* Εν εκστάσει (2003)
* 32 νυχτερινά επεισόδια (2006).
Κύριε Θάνατε
συμμαθητή του φόβου,
όταν έρθεις πιο κοντά
στο πνεύμα μου
θα γίνω έλικας του ήλιου.
Ένας ανώνυμος άνεμος,
ένα απελεύθερο στρουθίο.
Κράτησε για πάρτη σου
τα συμπαθητικά σκουπίδια μου.
Αυτά που πήγαν κατά καιρούς
πέρα-δώθε, πάνω-κάτω,
δεξιά κι αριστερά
και τελικά μ' έκαναν
ασώματο ουρανό
σε μύρια νεφελώματα.
Έφταιγε η ηλικία του φεγγαριού
κι αυτή η αναθεματισμένη
ευαισθησία μου στις πορφυρές ψυχές.
Άναψε τώρα τα κεριά.
Γιάννης Καραμητσόπουλος
[Από τη συλλογή: "35 νυχτερινά επεισόδια". ("ΙΒΥΚΟΣ" 2006).]