«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Αυτοί οι «αιρετοί σου»…που δεν ήταν και δε θα είναι ποτέ «αρεστοί σου»!

Ε ψιτ!
Μην ψάχνεις για συνήγορο του δημότη, τον έχουν «έτοιμο»!
Έτοιμη η αίτηση υποψηφιότητας, με «υπογραφές υποστήριξης», μόνο που είναι λίγο τσικνισμένες λόγω τσικνοπαρασκευής… και λιγδιασμένες!
Ε ρε τσίκνισμα, φούμο …κάπνισμα που έχει να πέσει!
Μοιράζουν οφίτσια, θέσεις, καρέκλες, ακόμα και σήμερα, εν μέσω βασανιστικής κρίσης.
Κι εσύ λαέ τους ανέχεσαι, να παίζουν μπιλιάρδο πάνω στην πλάτη σου.
Αυτοί οι «αιρετοί σου»…που δεν ήταν και δε θα είναι ποτέ «αρεστοί σου»!
Αλλά σου τους επιβάλουν κι εσύ ανοίγεις το στόμα σου, σαν τους γλάρους της Τριχωνίδας και τους καταπίνεις!
Επειδή δεν είμαστε όλοι γλάροι, κραυγάζουμε:
Κλείσε το στόμα!
Άνοιξε το μόνο να βρίσεις, να τους κράξεις, να ουρλιάξεις...
Ουστ ρε!
Επειδή η αχαλίνωτη φαντασία μου… όλα τα φταίει!
Ίσως ο συνήγορος του δημότη, κληθεί να συζητήσει μαζί μας και να συνηγορήσει υπέρ του δημότη του διευρυμένου πλέον δήμου Αγρινίου, πολύ θα το ’θελα!
Μπροστά στο φυσικό φόντο, αυτό της φωτογραφίας.
Σε μουχλιασμένα γραφεία εγώ δεν πάω, μ’ αρέσει να τρέχω, «άλογο ντόρικο» στο παραλίμνιο!
Ουστ ρε!
Κυριολεκτώ και στο ούστ και στο ρε!!
Το ουστ, ντόπια έκφραση, βγαίνει απ’ τη λαϊκή αγανάκτηση και σημαίνει «φύγε δε σε ανέχομαι»!
Και το ρε, απ’ το μωρός που σημαίνει ανόητος.
Δηλαδή «Φύγε δε σε ανέχομαι… ανόητε»!
Αυτά μου ’μαθε ο αείμνηστος πατέρας μου, αυτά μου ’μαθε ένας δάσκαλός μου, που του ασπάστηκα το χέρι μετά από χρόνια, αυτά μου ’μαθε …η ίδια η ζωή!
Όσο για τα «μελλοντικά παιχνίδια» στο πέλαγος της Τριχωνίδας, έχουν γνώση κι ετοιμότητα «οι φύλακες»!
Για κοιτάξτε την μπάρα…δίπλα, τι έγραψα απ’ την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας της «ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ»:
«Άλλο Βιστωνίδα
Κι άλλο ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ!!
Εδώ συναντάς
Αμέτρητες πηγές
Και ισχυρά ρεύματα!!!
Γι’ αυτό υπάρχει
ΑΥΤΟΚΑΘΑΡΣΗ!!!!»
Λέτε να το ’γραψα τυχαία;

Δημήτρης Ντόκας