Κάποιο απόγευμα, στο Χέρσο
Σκοπός, διαβάζω το «Τραβέρσο»
Κι ο Τίμος, απ’ τη Νέα Κρήνη
Σκηνάκι, μες το χιόνι, στήνει....
Χακί… κομμάτι αναμνήσεις
Ζωή μου, πας να μου θυμίσεις
Κι ο Νίκος, απ’ τον Αμπελώνα
Επιλοχίας στον στρατώνα.
Πεντ’ έξι, αστεία, σε κερνώ
Φίλε Δημήτρη, να ξεσκάσεις
Καλά στην άδεια, να περάσεις.
Με νοσταλγία, να δακρύσεις
Μόνος, στην δεύτερη σκοπιά
Για μια ζωή, θα είμαι πια.
Στη λέσχη, είναι σερβιτόρος
Και ο Γιωργής, με το μπλοκούδι
Στο Πάϊκο, (στον όρχο) οδηγεί τζιπούδι
Που το αστείο, κάνεις γλέντι
Γεια σου, βρε Πατρινέ , μηνάρα (φωνάρα)
Που βγάζεις ντέρτια, στην κιθάρα.
Γεια σου βαρδάρη και πουνέντε
Γεια σας, του Αξιού κορίτσια
Με τα ναζιάρικα καπρίτσια.
Με μπίκ «Bic», διαβάζω το «τραβέρσο»
Σκυμμένος, πίσω απ’ τη σκηνή
Η φλόγα μου, να μη φανεί.
Η έφοδος, έχει περάσει
Και το περίπολο, θα φτάσει
Αν θα μου γράψουνε, «κακώς»
Θα μ’ αναφέρει, ο λοχαγός.
Δημήτρης Ντόκας
