Ας Π.Α. ΜΕ μπροστά
O καιρός της απάθειας παρήλθε ανεπιστρεπτί, τώρα βήμα κρυστάλλινης έκφρασης, θα πρέπει να κατέχουν οι άξιοι των άξιων και οι ικανοί των ικανών. Τίποτα πια, σ’ αυτόν τον άμοιρο τόπο, δεν καταλαμβάνει την πραγματική του διάσταση. Τα αυτονόητα έχουν περιπέσει σε διαρκή αμφισβήτηση και ανυποληψία και οι εκάστοτε των εξουσιών κρατούντες, περί άλλων τυρβάζουν. Αδιάκοπα, μεθοδευμένα και ποικιλοτρόπως διασφαλισμένα μεγαλοσυμφέροντα, επηρεάζουν τον κοινό βίο και προκαλούν βάναυσα το δημόσιο αίσθημα. Αναμφισβήτητα ο χορός της κοινωνικής ανισορροπίας και ανισότητας καλά κρατεί.
Ο χιλιοβασανισμένος και πολύπαθος λαός από την άλλη, μοιρολατρικά και παθητικά ,δέχεται τα δρώμενα της δημόσιας σκηνής, σαν άβουλος και αποχαυνωμένος θεατής. Άπειρα και τεράστια ζητήματα και ερωτήματα, απορρέουν απ’ αυτή του τη στάση.
Από πού να πιάσει κανείς, τον σύγχρονο κοινωνικό μίτο της Αριάδνης και να τον ξετυλίξει;
Για την πλειοψηφία των κρατούντων, τα πράγματα είναι πολύ απλά, εξαργυρώνουν επιταγές και προεκλογικά γραμμάτια, προς τους υψηλούς και υστερόβουλους χορηγούς τους, υποστηρίζοντας τα συμφέροντα αυτών και παραβλέποντας τα λαϊκά συμφέροντα τα οποία έχουν, υποτίθεται, ταχθεί να υπηρετήσουν. Κάποιοι εξ’ αυτών, προσπαθούν ματαίως να εναρμονίσουν τα του δημοσίου πράγματα, βρίσκουν όμως απέναντί τους, αυτούς τους οποίους συμφέρει να διαιωνίζεται αυτή η χαώδη κατάσταση. Τέλος, κάποιοι αδιαφορούν, παίζοντας το ρόλο του απλού παρατηρητή. Τιμή σ’ αυτούς τους λίγους, που έχουν τη δύναμη να αντιστέκονται αγωνιζόμενοι και να επιτυγχάνουν όσα επιτυγχάνουν, προς όφελος του λαού.
Η λαϊκή βάση, σε μεγάλο ποσοστό, αδρανεί προκλητικά, γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Μήπως κυρία αιτία είναι, η συνεχή και μαθηματικά μεθοδευμένη πτώση του βιοτικού επιπέδου, που σκοπό έχει να εξασθενήσει το λαό και συνεπώς να τον καταστήσει ευάλωτο; εύκολη υπόθεση θα είναι τότε η χειραγώγηση του. Μήπως κάποιοι κατά καιρούς, λαϊκοί ηγέτες δεν φάνηκαν αντάξιοι των λαϊκών προσδοκιών; Μήπως η αδιαφορία οφείλεται στη διεκδίκηση προσωπικών μικροσυμφερόντων; Μήπως η σκόπιμη προσπάθεια πτώσης του λαϊκού πνευματικού επιπέδου, καρποφόρησε και τώρα φαίνονται τα αρνητικά της αποτελέσματα;
Ένα πάντως είναι σίγουρο, ότι μια μεγάλη μάζα του λαού αγωνιά, ελπίζει, αγωνίζεται, αντιστέκεται. Έχει ποιοτικές απαιτήσεις και ανυπέρβλητες δυνάμεις, έχει όλα τα εχέγγυα πού της επιτρέπουν, πάντα και πολύ περισσότερο σήμερα, να οραματίζεται παλεύοντας, για ένα ξάστερο και φωτεινό αύριο.
Εμείς λοιπόν, οι απλοί άνθρωποι του λαού, οι ελπίζοντες, οι ασυμβίβαστοι και ανυπόταχτοι, τον ξέρουμε το δρόμο.
Ας συμπτυχτούμε και ας συμπορευτούμε.
Ας Π.Α.ΜΕ μπροστά!!!!!!!
Δημήτρης Ντόκας
O καιρός της απάθειας παρήλθε ανεπιστρεπτί, τώρα βήμα κρυστάλλινης έκφρασης, θα πρέπει να κατέχουν οι άξιοι των άξιων και οι ικανοί των ικανών. Τίποτα πια, σ’ αυτόν τον άμοιρο τόπο, δεν καταλαμβάνει την πραγματική του διάσταση. Τα αυτονόητα έχουν περιπέσει σε διαρκή αμφισβήτηση και ανυποληψία και οι εκάστοτε των εξουσιών κρατούντες, περί άλλων τυρβάζουν. Αδιάκοπα, μεθοδευμένα και ποικιλοτρόπως διασφαλισμένα μεγαλοσυμφέροντα, επηρεάζουν τον κοινό βίο και προκαλούν βάναυσα το δημόσιο αίσθημα. Αναμφισβήτητα ο χορός της κοινωνικής ανισορροπίας και ανισότητας καλά κρατεί.
Ο χιλιοβασανισμένος και πολύπαθος λαός από την άλλη, μοιρολατρικά και παθητικά ,δέχεται τα δρώμενα της δημόσιας σκηνής, σαν άβουλος και αποχαυνωμένος θεατής. Άπειρα και τεράστια ζητήματα και ερωτήματα, απορρέουν απ’ αυτή του τη στάση.
Από πού να πιάσει κανείς, τον σύγχρονο κοινωνικό μίτο της Αριάδνης και να τον ξετυλίξει;
Για την πλειοψηφία των κρατούντων, τα πράγματα είναι πολύ απλά, εξαργυρώνουν επιταγές και προεκλογικά γραμμάτια, προς τους υψηλούς και υστερόβουλους χορηγούς τους, υποστηρίζοντας τα συμφέροντα αυτών και παραβλέποντας τα λαϊκά συμφέροντα τα οποία έχουν, υποτίθεται, ταχθεί να υπηρετήσουν. Κάποιοι εξ’ αυτών, προσπαθούν ματαίως να εναρμονίσουν τα του δημοσίου πράγματα, βρίσκουν όμως απέναντί τους, αυτούς τους οποίους συμφέρει να διαιωνίζεται αυτή η χαώδη κατάσταση. Τέλος, κάποιοι αδιαφορούν, παίζοντας το ρόλο του απλού παρατηρητή. Τιμή σ’ αυτούς τους λίγους, που έχουν τη δύναμη να αντιστέκονται αγωνιζόμενοι και να επιτυγχάνουν όσα επιτυγχάνουν, προς όφελος του λαού.
Η λαϊκή βάση, σε μεγάλο ποσοστό, αδρανεί προκλητικά, γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Μήπως κυρία αιτία είναι, η συνεχή και μαθηματικά μεθοδευμένη πτώση του βιοτικού επιπέδου, που σκοπό έχει να εξασθενήσει το λαό και συνεπώς να τον καταστήσει ευάλωτο; εύκολη υπόθεση θα είναι τότε η χειραγώγηση του. Μήπως κάποιοι κατά καιρούς, λαϊκοί ηγέτες δεν φάνηκαν αντάξιοι των λαϊκών προσδοκιών; Μήπως η αδιαφορία οφείλεται στη διεκδίκηση προσωπικών μικροσυμφερόντων; Μήπως η σκόπιμη προσπάθεια πτώσης του λαϊκού πνευματικού επιπέδου, καρποφόρησε και τώρα φαίνονται τα αρνητικά της αποτελέσματα;
Ένα πάντως είναι σίγουρο, ότι μια μεγάλη μάζα του λαού αγωνιά, ελπίζει, αγωνίζεται, αντιστέκεται. Έχει ποιοτικές απαιτήσεις και ανυπέρβλητες δυνάμεις, έχει όλα τα εχέγγυα πού της επιτρέπουν, πάντα και πολύ περισσότερο σήμερα, να οραματίζεται παλεύοντας, για ένα ξάστερο και φωτεινό αύριο.
Εμείς λοιπόν, οι απλοί άνθρωποι του λαού, οι ελπίζοντες, οι ασυμβίβαστοι και ανυπόταχτοι, τον ξέρουμε το δρόμο.
Ας συμπτυχτούμε και ας συμπορευτούμε.
Ας Π.Α.ΜΕ μπροστά!!!!!!!
Δημήτρης Ντόκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου