«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

ΜΝΗΜΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ Δ. ΛΙΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ


Συνήθως τα καλά και τα κακά που συμβαίνουν αλλού, φτάνουν στην Ελλάδα με καθυστέρηση... Να όμως που το ΜΕΓΑ ΤΣΟΥΝΑΜΙ του ξεχαρβαλώματος κράτους και κοινωνίας, ξεκινάει από εδώ, αλλά αυτοί που το προκαλούν εξακολουθούν να νομίζουν ότι είναι ασφαλείς στους θώκους και στα πόστα τους...Έχουν βίλες και πισίνες, γκόμενες ή ερωμένους, σφουγγοκωλάριους και σωματοφύλακές, θαλαμηγούς και σκάφη, σαλέ στην Ελβετία, διαμερίσματα από Λονδίνο ως Νέα Υόρκη, αμύθητες περιουσίες και καταθέσεις, που διασφαλίζουν (έτσι νομίζουν) τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά τους...
Κάποτε είχα πει στον Ωνάση, τι ανάγκη έχετε εσείς, εξασφαλίσατε τον πλούτο σε πέντε γενιές απογόνων σας... Είχε χαμογελάσει, τσίμπησε λίγη φέτα, κατάπιε μια γουλιά ούζο και μια ρουφηξιά προυσαλιό και με κοίταξε κατάματα: "Τι λες ρε ψηλέ και άμυαλε; Θα ’ρθεί μέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και της έπαρσης θα αποθηκευτεί στις τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε τόσο λίγους, που οι πολλοί μη κατέχοντες θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση..." "Μα, υπάρχει και ο κομμουνισμός, η ελπίδα των κολασμένων...", τόλμησα να σχολιάσω... Με ξανακοίταξε, μου έριξε ούζο στο ποτηράκι μου και είπε: "Μεγάλες ιδέες υπάρχουν, μικροί είναι οι άνθρωποι να τις γονιμοποιήσουν δημιουργικά..."
Καθώς βρίσκομαι υπό αναχώρηση, θυμάμαι και την ίδια περίπου φράση που είχε πει στο Ανατολικό Βερολίνο ο γιατρός Πέτρος Κόκκαλης, πριν ξεψυχήσει, στον γιό του: "Παιδί μου Σωκράτη απ' ότι κατάλαβα, δεν υπάρχουν αντάξιοι άνθρωποι των μεγάλων Ιδεών, γι’ αυτό γύρισε στη πατρίδα και πορεύσου όπως εσύ νομίζεις..."
Και ήρθε ο μπαγάσας για να γίνει πλουτοκράτης πρωταθλημάτων και κυπέλλων... κι’ όταν του το σχολίασα, χαμογέλασε σαν τον Αρίστο - γιατί όλοι οι κατέχοντες έχουν το ίδιο χαμόγελο: "Μα λαοκράτης της ερυθρόλευκης λαοθάλασσας έγινα..."
Δ. Λιμπερόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια: