ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ… ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ… ΘΥΜΑΜΑΙ…
ΠΡΙΝ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΩ… ΧΟΡΕΥΑ!
Μ’ ΕΒΑΛΕ Σ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΟΜΟΡΦΟ ΔΡΟΜΟ… Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ Ο ΜΗΤΣΟΣ ΝΤΟΚΑΣ!
ΚΑΙ ΞΕΡΩ... ΚΙ ΕΝΟΙΩΣΑ ΠΩΣ:
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ… ΑΝ ΔΕ ΒΓΑΝΕΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ… ΑΝ ΔΕ ΒΓΑΝΕΙ ΠΟΝΟ… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ!!!
ΚΙ Ο ΧΟΡΕΥΤΗΣ ΑΝ ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΕΙ… ΔΕΝ ΤΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ… ΚΙ Ο ΡΥΘΜΟΣ!!!
ΑΝ ΔΕ ΝΟΙΩΘΕΙΣ… ΔΕ ΧΟΡΕΥΕΙΣ!!!
http://www.prototypia.gr/2018/01/blog-post_729.html
ΥΓ: ΑΝΕΞΙΤΗΛΗ ΕΙΚΟΝΑ ΜΟΥ… ΕΙΝΑΙ...
ΝΑ ΧΟΡΕΥΩ… ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟ ΒΟΥΡΚΩΜΕΝΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΟΥ… ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΠΑΝΤΑ ΚΙ ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΑΜΕΝΑ… ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΦΤΑΝΕ… ΚΑΙ ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ!!!Μήτσος Ντόκας
