Φύκια και κορδελάκια 1882
***
Μόρτης υπουργός θα γίνω
Ροζ κονδύλια να εγκρίνω
Και προμήθειες ηδονής
Να ’ρχονται στο υπουργείο
Αστεράκια δύο – δύο
Και να μη μιλά κανείς.*
Για μας δεν είναι πια κανείς
Όλοι οι σοβαροφανείς
Τα κάνανε πλακάκια
Έτσι κι αλλιώς μας γράφουνε
Και φούμαρα μας τάζουνε
Φύκια και κορδελάκια...
Να ’χω για επιτελείο
Φίλους μου απ’ το σχολείο
Κι ένα τσούρμο γραμματείς
Για κομπιούτερ μπουζουκάκι
Το γραφείο μου μπαράκι
Για να μη χτυπάς πριν μπεις.
Υποστηριχτές φευγάτους
Γραφικούς και αεράτους
Κι οπαδούς της συμφοράς
Σα θεό να με κοιτάνε
Να χορεύουν να γλεντάνε
Να τα παίζει ο ντουνιάς.**
*Και να γίνει της τρελής
**Να φυσάει ο παράς
ΥΓ: Αυτούς τους στίχους τους έγραψα 20 και… χρόνια πίσω… Πόσο όξω έπεσα;;;
Δημήτρης Ντόκας του Γιάννη
