Ήταν σαν και σήμερα… που ο φίλος μου ο Γιώργος ο Μ. που δουλεύαμε τότε... αρχές του 1980 ... στο λογιστήριο μιας μεγάλης εταιρείας… στην Αθήνα! Οικονομολόγος αυτός σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ άκουσε αυτό το τραγούδι μου και … του «έμεινε μέσα του»!!!
ΕΕΕ εγώ που το έγραψα... όλους τους στίχους δεν τους θυμάμαι... Αυτός τους θυμάται όλους !!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΩΡΓΟΟΟ…
Της μοναξιάς μου το κελί 95
***
Της μοναξιάς μου το κελί
Μια κάμαρα θλιμμένη
Στάχτη ζωής κάθε στιγμή
Στο τζάκι ξεχασμένη
Της μοναξιάς μου το κελί
Κανείς δε θα το μάθει
Πίσω απ’ του κόσμου τη σιωπή
Στης απονιάς τα βάθη
Της μοναξιάς μου το κελί
Πόσα δεν έχει νιώσει
Ένα ποτήρι αδειανό
Ένα χειρόγραφο μισό
Κι ότι μ’ έχει πληγώσει.
Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας
