Με μιαν Ελλάδα
2053
***
Είπες αργότερα, να πάμε… στα ενδότερα
Κρυφή σιωπή, ρίχνεις, στο γυάλινο τραπέζι
Θα προτιμούσα, κάτι τι, απ’ τα ολότελα
Γι’ αυτό αφήνω, την καρδιά έτσι να παίζει.
Στα ως έγγιστα
Πάω μαζί, με μιαν ελπίδα
Στα περίπου…
Στην αγκαλιά σου, τα μυστήρια
Είναι έγκλειστα
Κι εγώ παλεύω, με το κύμα
Του Ευρίπου.
Χάραξε… κι είμαστε, γυμνοί, στο ίδιο όνειρο
Αχ!!! Το σενάριο, τι να ’χει παρακάτω;;;
Να φύγω τώρα, λέω πως είναι προτιμότερο
Παρά να ζω, μ’ ένα παράπονο φευγάτο.
Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας