Τα βουνά 167
***
Μέρες μαβιές
Μου κρέμασες
Κι έχει η ματιά μου, θάμπος
Πίκρας σκιές
Με κέρασες
Και σείστηκε, ο κάμπος.
Κοιτάζω χρόνια, τα βουνά
Και λεβεντιά, στεριώνω
Βαριά, η πίκρα μου, περνά
Παρέα, με τον πόνο...
Λόγια καρδιάς
Σου χάρισα…
Τα πήρες σαν αστεία
Φλόγες φωτιάς
Συνάντησα…
Θλίψη και δυσπιστία.-
Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας 3 Δεκέμβρη 2004 ώρα 10:11 μ.μ.
