***
Του Θανασάκη
Το ταβερνάκι
Ήτανε το στέκι μου, παλιά
Στο ποτηράκι
Σκέτο ουζάκι
Έπινα μόνος, γουλιά - γουλιά.
Θυμητάρια, γίνανε όλα
Όσα έζησα, στην Παραβόλα
Που μου καίνε, τώρα, την καρδιά
Σαν τα σκέπτομαι, κάθε βραδιά...
Στου Θανασάκη
Το ταβερνάκι
Με το Σπύρο και το Μάριο
Κερασματάκι
Καλαμπουράκι
Θυμητάρια για σενάριο.*
Θυμητάρια, γίνανε όλα
Όσα έζησα, στην Παραβόλα
Που μου καίνε, τώρα, την καρδιά
Σαν τα σκέπτομαι, κάθε βραδιά.
Στου Θανασάκη
Το ταβερνάκι
Τις νύχτες, τη χαρά, μετρούσα
Και στο στενάκι
Κάποιο μεράκι
Να ’ρθει κρυφά, παρακαλούσα**
*Σαν Αυθεντικό σενάριο
*Απαράμιλλο σενάριο
*Αξεπέραστο σενάριο
**Να ’ρθει ξανά, παρακαλούσα
ΥΓ: Αυτούς τους στίχους τους έγραψα 20 και χρόνια πριν… με κάποιες αποψινές προσθήκες!
Για Περισσότερα που Έγραψα αν θέλετε… «χτυπήστε»: Παραβόλα prototypia
ΣΑΣ Τ’ ΑΦΙΕΡΩΝΩ… Με Ανυπέρβλητη Συγκίνηση! Και Ανεξίτηλα Θυμητάρια!!!
Δημήτρης Ντόκας Δημοσιογράφος - στιχουργός
