***
Φόρεσε ο Αύγουστος μια κόκκινη χλαμύδα
Και στέμμα από πυρκαγιές
Να περιδιαβαίνει όλο τον Μωριά τον είδα
Μαύρες(στάχτες) να κάνει τις καρδιές.
Μία στη Ρούμελη στάση κι ανεβαίνει
Να πιάσει Ήπειρο μεριά
Χαμό και όλεθρο στο πέρασμά του σπέρνει
Καίει πανέμορφα χωριά...
Που βρήκε να ’ξερα την άγρια μανία
Οίκτο δεν έδειξε στιγμή
Κι έφτασε πάνω μέχρι την Μακεδονία
Πόνος στη Θράκη και λυγμοί.
Ελλάδα μου βασανισμένη
Βαριά κατάρα σε βαραίνει
Ποια μαύρη μοίρα σε ζηλεύει
Κι όλες τις ομορφιές σου κλέβει.
ΥΓ: Απόψε ξανακαίει Χαλκίδα …
Και όλα πια… τα σωθικά μου
Μα κάπου έχω μιαν Ελπίδα…
ΚΙ ΕΣΥ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ!!!
ΠΑΜΕ… ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ… ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ!!!
«ΑΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ!!!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟΝ… ΚΑΨΕΙ!!!»
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ… ΝΑ ΤΑ... (ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ…)
ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΣΤΑ ΜΕΤΕΡΙΖΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ!!!
Δημήτρης Ντόκας Δημοσιογράφος - στιχουργός