 |
| Με τον Αγαπητό μου φίλο Γιώργο Μπαραϊκτάρη στο Μοναστηράκι!!! |
ΤΟ ΒΡΑΧΩΡΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ!!!
Γιατί... μου το πήρατε... το Βραχώρι της ψυχής μου;;;
Γιατί;;;
Γιατί;;; Γιατί;;; Γιατί;;;
ΑΧΧΧ…
Τι να πρωτοθυμηθώ… τι να ξεχάσω… από όσα έζησα;;;
Τι;;; Τι;;; Τι;;;
Άκου... διάβασέ με… κι άμα πέφτω όξω… διόρθωσέ με!!!
Παιδάκι τότε εγώ… Δεκάχρονο… το 1970… Μ’ έστελνε ο πατέρας μου να ψωνίσω στο Βραχώρι... για το μαγαζί μας στο Καινούργιο!
Μου έδειξε μια δυο φορές… το έμαθα το δρομολόϊ !!!
Ξεκίναγα απ’ τον....
Χ. Μηλαροκώστα τον αντιπρόσωπο του ΚΕΡΑΝΗ…. και αγόραζα πακέτα τσιγάρα!!!:Κατέβαινα μετά πλατεία Φλέμιγκ… Κι Άκουγα τη στεντόρεια φωνή του Γιώργου Μπαϊρακτάρη… «Σουβλάκι πικάντικο… παρακαλώωω…»!!!
Πήγαινα στο ταμείο … που ήταν η μανούλα τους… κι έπαιρνα απόδειξη για δυο… «πικάντικα»!!!
Τα λέγαμε... Τότε... και με το Σταύρο το Μπαραϊκτάρη!
Μου τα έφτιαχνε ο Γιώργος... έπαιρνα ένα στο χέρι και το έτρωγα … Κατεβαίνοντας την Παπαστράτου… τ’ άλλο στην τσάντα μου…
Σταμάταγα να ψωνίσω ψάρια απ’ τον Τσελίκη!
Κατέβαινα μετά στο μπακάλικο του Σκορδόπουλου… Αγόραζα … αλλαντικά και τυριά…
Μετά … στου Αγγελόπουλου…. να πάρω τσιγάρα «Κωνταντίνου»!
Μετά … μια στάση… στο «ΕΛΒΕΤΙΚΟ»… Για λουκουμάδες!
Κατέβαινα μετά … κι έκοβα δεξιά… στον Παπαπέτρου αρχές Η. Ηλιού (αριστερά πίσω απ΄ το Ακροπόλ ) να πάρω τσιγάρα Παπαστράτου… Κι όταν «τέλευα τις αγορές μου»… κι ήταν το 1970… Τότε εγώ 10χρονο παιδί… πήγαινα στα Καραπανέϊκα … με γεμάτη τη μαύρη τσάντα στον ώμο μου κι έπαιρνα το αστικό για το Καινούργιο….
Αληθινά... όμορφα χρόνια!!!
Τι να θυμηθώ… τι να ξεχάσω απ’ όσα έζησα;;;
Δημήτρης Ντόκας
