Ήρθε στο σπίτι μου η Ειρήνη!!!
Κι ήταν κάπου στην Κυψέλη στην Αθήνα…στο νούμερο Σπετσών 78!
Δεν με πρόκαμε…γιατί εγώ είτε πάλευα για την Ειρήνη… την άλλη εκείνη την Παγκόσμια …είτε έτρεχα μπροστά απ’ αυτήν …εκείνη την εγκόσμια!
Με τις παιδικές οδυνηρές μνήμες μου, να με συντροφεύουν και συνάμα να μ’ ατσαλώνουν. Να θυμάμαι…
δεκαπεντάχρονο παιδί να σφυρίζουν οι σφαίρες πάνω απ’ το κεφάλι μου στο Καινούργιο.
Παρόμοιες σφαίρες πέρασαν και πάνω και δίπλα, το ξέρω πολύ καλά, κι απ’ τον Χρήστο!!!
Εκεί σιμά κοντά χρονικά… τότε στο σπίτι μου… ανάμεσα στους άλλους, είχε έρθει κι ο σύντροφος ο Χρήστος, που αυτή τη στιγμή είναι στο κρεβάτι του πόνου …η ευαίσθητη και βασανισμένη καρδιά του δίνει αγωνιώδη μάχη…να τον κρατήσει Ολόρθο !!!
Κράτα… Κλάκη!!!
Μήτσος Ντόκας
Κι ήταν κάπου στην Κυψέλη στην Αθήνα…στο νούμερο Σπετσών 78!
Δεν με πρόκαμε…γιατί εγώ είτε πάλευα για την Ειρήνη… την άλλη εκείνη την Παγκόσμια …είτε έτρεχα μπροστά απ’ αυτήν …εκείνη την εγκόσμια!
Με τις παιδικές οδυνηρές μνήμες μου, να με συντροφεύουν και συνάμα να μ’ ατσαλώνουν. Να θυμάμαι…
δεκαπεντάχρονο παιδί να σφυρίζουν οι σφαίρες πάνω απ’ το κεφάλι μου στο Καινούργιο.
Παρόμοιες σφαίρες πέρασαν και πάνω και δίπλα, το ξέρω πολύ καλά, κι απ’ τον Χρήστο!!!
Εκεί σιμά κοντά χρονικά… τότε στο σπίτι μου… ανάμεσα στους άλλους, είχε έρθει κι ο σύντροφος ο Χρήστος, που αυτή τη στιγμή είναι στο κρεβάτι του πόνου …η ευαίσθητη και βασανισμένη καρδιά του δίνει αγωνιώδη μάχη…να τον κρατήσει Ολόρθο !!!
Κράτα… Κλάκη!!!
Μήτσος Ντόκας
