ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟ (το ΜΟΥΣΤΑΦΟΥΛΙ)!!!

Νοτιοδυτικά του Καινούργιου, συναντάμε την παραλίμνια περιοχή Αμπάρια. Εδώ πρωτοσυναντάμε το Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδας (ΚΕ.ΠΕ.ΤΡΙ.), στεγασμένο σ’ ένα ανακαινισμένο παλιό αντλιοστάσιο. Μετά, την πανέμορφη, ευρύτερη περιοχή, με αξιοπρόσεχτη χλωρίδα και πανίδα, τον μόλο (έναν απ’ τους πολλούς στο παραλίμνιο), που δένουν τα σκάφη τους οι ψαράδες.
Στο έμπα του Παναιτωλίου, από ανατολικά προς δυτικά, συναντάμε το πυρπολημένο στην περίοδο της κατοχής, διώροφο αρχοντικό των Νικολακοπουλαίων,
(Το αφήσαμε έτσι….ζωντανό μνημείο της σύγχρονης ιστορίας, μου είχε πει κάποτε ο αείμνηστος αγωνιστής και ευεργέτης, ΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ για να θυμίζει τις θηριωδίες του φασισμού!).
Αγία Τριάδα – καμπαναριό… πάνω στην πρώτη στροφή δεσπόζει, σημείο αναφοράς και τοπικού προσδιορισμού, η εκκλησία Αγία Τριάδα με το τριώροφο, πέτρινο καμπαναριό της (πανομοιότυπο με το καμπαναριό του Αγίου Νικολάου –παλιού- Καινούργιου), έργο και αυτό Ηπειρωτών μαστόρων.

Απέναντι ακριβώς το 1ο Δημοτικό Σχολείο Παναιτωλίου….εδώ έμαθαν τα πρώτα γράμματα τα Μουσταφουλιωτόπουλα, παλιότερες και νεότερες γενιές μαζί με κείνη που ανήκουν οι δικοί μου παντοτινοί κι αληθινοί φίλοι, η δική μας γενιά.

Στην επόμενη…στροφή, το κέντρο του χωριού με τα πολλά μαγαζιά, χώρος συνάντησης των περισσοτέρων κατοίκων. Εδώ θα κάνουμε μια σύντομη στάση, μια στάση ιστορικής αναφοράς, μια στάση αναμνήσεων, μια στάση συζήτησης, σαν αυτή που είχαμε κατά την διάρκεια του ρεπορτάζ με παλιούς φίλους.

Το Παναιτώλιο είναι ένα από τα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου Θεστιέων, μαζί με το Καινούργιο που βρίσκεται ανατολικά του, τα Προσήλια βοριοανατολικά και τη Νέα Αβώρανη στα βόρια. Από την δυτική πλευρά του Παναιτωλίου η Εθνική οδός Αντιρρίου – Ιωαννίνων, Βοριοδυτικά το Αγρίνιο και στο νότο η μεγάλη μας αγάπη, η λίμνη Τριχωνίδα.

Στην ηλεκτρονική εφημερίδα του Αγρινίου "Νέα Εποχή" ο αγαπητός μου και μεγάλος δάσκαλό μου, ο κ. Αθανάσιος Παλιούρας διηγείται : "Ανατολικά και νότια του Βραχωριού απλώνεται η ακραία συνοικία, που όλοι την ονομάζουν Ντούτσαγα. Ο παππούς μου, ο μπάρμπα-Ζάχος ο Κάππας, που έφτασε τα εκατό και μας αποχαιρέτησε όρθιος μια Μεγάλη Παρασκευή του 1961, έλεγε πως, καθώς θυμόταν από τους παλιότερους που το κουβέντιαζαν, όταν αυτός ήταν παιδί - δηλαδή εκεί γύρω στα 1880 - όλοι ήξεραν για τον Ντουτς - αγά. Αυτός ο Τούρκος αγάς εξουσίαζε την περιοχή μας ως την ώρα που επαναστάτησαν οι Βραχωρίτες - μια άλλη ηρωική ιστορία αυτή - δηλαδή ως τις 11 Ιουνίου 1821. Ήταν ο Ντουτς αγάς γαμπρός του Μουσταφά - πασά, που είχε στην κατοχή του όλη την παραλίμνια περιοχή και μέχρι τον Αϊ Γιάννη τον Ριγανά. Αυτό το μεγάλο και πλούσιο προάστιο του Αγρινίου, το Παναιτώλιο σήμερα, οι παλιότεροι το ξέρουν το μισό σαν Μουσταφούλι και το άλλο μισό σαν Χαλίκι. Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι κι εγώ πως κάθε Σαββατοκύριακο ερχόταν το νερό από το ποτάμι της Ερημίτσας και ποτιζόταν η Ρουπακιά. Ήταν, έλεγαν, μέσα στη συμφωνία της προίκας που έδωσε ο Μουσταφά - πασάς στον Ντουτς - αγά. Τουρκικό εθιμικό δίκαιο που έμεινε ως σήμερα ισχυρό και παντοδύναμο, πάνω από οποιαδήποτε νεότερη ρύθμιση". Τολμώ να αναφερθώ σε αγαπημένα μου πρόσωπα του Παναιτωλίου, με τον κίνδυνο (που σίγουρα δε θ’ αποφύγω) να ξεχάσω κάποιους, εδώ είμαστε, θα τα ξαναπούμε!!! Απ’ τη σκέψη μου δεν φεύγουν ποτέ, οι αγαπημένοι μου συμμαθητές στο Λύκειο (1976-77)!

Τότε που μεταστεγάστηκε το Λύκειο απ’ το οίκημα Παπούτση (πλατεία),

Στο οίκημα Λειβαδίτη (Τ.Ο.Ε.Β).

Πήραμε από μια καρέκλα στον ώμο κι από ένα θρανίο και τα μεταφέραμε…… Εγώ, ο Τάκης Ντζάλας, Χρήστος Νιάρος, Μαρία Τριανταφύλλου, Γιάννης Παππάς, Φώτης Μπλάνης, Αννούλα Ψειμάδα, Μαρία Φαναριώτη, Γιάννης Ψειμάδας, Πελοπίδας Παλαιοδήμος, Όλγα Τσιλιμπώκου, Σπυριδούλα Παπαρίζου, Αντρέας Σαρδέλης, Δημήτρης Παπούτσης (Αξέχαστος)!!!
Τι να θυμηθώ τι να πρωτογράψω, απ’ όσα ζήσαμε…..
Σε μεγαλύτερη τάξη, ανάμεσα στους άλλους, ένας ψηλός κι ένας κοντός…μόνιμη παρέα!
Ο Δημήτρης Τραπεζιώτης και ο Κώστας Καπρέλης!
Ο πρώτος είναι ο σημερινός δήμαρχος Θεστιέων ο Δημήτρης Τραπεζιώτης…
Δήμαρχε….είτε το θέλεις είτε δεν το θέλεις, θ’ αγωνιστείς για τούτον τον τόπο!!!
Είτε μπορείς είτε δε μπορείς, τα πάντα επιτάσσουν ο δήμος Θεστιέων να βγει απ’ το τέλμα!!!
Πράξε ότι φρονείς, εμείς είμαστε ΕΔΩ!!!

Συγχωρήστε μου την προσωπική παρεμβολή και τη συναισθηματική μου φόρτιση, αλλά για μένα το Μουσταφούλι είναι συνδεδεμένο και με τις συγγενικές μου αγαπημένες οικογένειες:
Ψειμάδα, Παπαδημητρίου, Βουλωμένου (Δημόπουλου), Ζαφείρη, Σαρδέλη, Τσιντζέλη, Ντζάλα, Τσέλιου, Παπαρίζου, Κορδολαίμη, Σαρακιώτη, Πλάγκα, Λαμπρόπουλου……
Με τα πιο αγαπητά μου ξαδέρφια (που βουρκωμένος γράφω τα ονόματά τους) τους αείμνηστους Στάθη Λαμπρόπουλο και Νώντα Παπαδημητρίου! Το Παναιτώλιο ανέκαθεν ήταν μια πολύπαραγωγική περιοχή. Βασικά προϊόντα του χωριού είναι οι ελιές, το καλαμπόκι, το τριφύλλι, τα κηπευτικά (παλιότερα υπήρχε και ο καπνός).

Μορφές του Παναιτωλίου:

Το Παναιτώλιο είναι ο τόπος καταγωγής του καταξιωμένου γλύπτη Θ. Καπράλου (1909-1993)

Τσίγκας Ανδρέας - Ανθυπολογαχός / Ήρωας 2ου Παγκοσμίου πολέμου
Ψειμάδας Παναγιώτης - Υποστράτηγος
Γρηγόρης Χειμώνας - Αντιστασιακός- Αγωνιστής

Κώστας Λαμπρόπουλος -έμπορος
Ο Γεράσιμος (Μάκης) Τσέλιος- Παναιτωλιώτης ποιητής και συγγραφέας
Ο Δημήτρης Πιστικός - Ποιητής και συγγραφέας
Γιάννης Ψειμάδας - Μουσικός
Δήμος Χειμώνας - Προπονητής ποδοσφαίρου
Μπουκουβάλας Μιχάλης - Διεθνής Ποδοσφαιριστής κ. άλλοι....

Ολυμπιακός Παναιτωλίου: Μια ιστορική ομάδα του τόπου μας, για μας που μπορούμε ενωτικά και με αγνή φίλαθλη σκέψη να ισχυριστούμε… Αγαπημένη.

Δήμος Θεστιέων, τόπος με τη δική του ιστορία, με πίκρες, χαρές, συγκινήσεις, όνειρα, ελπίδες…με τη δική του ζωή!!! γιατί έτσι είναι η ζωή!!!! Μπορεί να χαρακτηριστώ, σαν ρομαντικός και υπέρμετρα τοπικιστής, Ναι !!!! η ύπαρξή μου είναι φύτρα και θέριεμα, τούτου του λατρεμένου τόπου και η σκέψη μου διεθνιστική !!!!.

Δημήτρης Ντόκας του Γιάννη