Άνοιξε το παράθυρο …

Ήμασταν …έφηβοι!
Τέσσερα, πέντε παιδιά Καινουργιώτες …και Παραβολιώτες!
Αγκαλιασμένα τραγουδούσαμε στου Καινούργιου τη δημοσιά!
Εγώ ήμουνα ο πιο «θαρραλέος» ….πορευόμουν απ’ την εσωτερική πλευρά του δρόμου,  ο τρελός της παρέας, γιατί ένιωθα ότι έλεγα στις συζητήσεις μας …κι ότι μετέπειτα τραγουδούσαμε!
Άνοιξε το παράθυρο* …

Τραγουδούσαμε …
στο δρόμο κι εγώ συνεπαρμένος  δεν προνόησα ότι τ’ αυτοκίνητο που έρχονταν πίσω μας θα με σκότωνε!!!
Με τράβηξε ο Φάνης ο Γιαννακάς… την τελευταία στιγμή και γλύτωσα!!!
Ο Γνωστός  Γιατρός Πνευμονολόγος του Αγρίνιου !!!
Άραγε ότι λέγαμε τότε… ποιοι τα ενστερνιστήκαν και τα εφαρμόζουν μέχρι σήμερα;
Για τούτη την συνολική απάντηση δεν αυτοδεσμεύομαι εγώ ν’ απαντήσω …
Ο καθένας μας απάντησε με τη στάση ζωής του!!!!

*Αυτό το τραγούδι αρέσει, τι διαβολική σύμπτωση και στον αδερφό του Φάνη… στον φίλο μου τον Αλέκο!!!

Δημήτρης Ντόκας