 |
| ...απ’ το Βλοχό!!!* |
Εμείς που μάθαμε τα δύσκολα να λέμε
Πυρποληθήκαμε... τι φταίμε κι αν δεν φταίμε
Δεν πουληθήκαμε... κρατάμε ισορροπίες
Δεν υποκύψαμε στων σειρήνων τις θωπείες.
Κουράγιο πήραμε απ’ το θολό σου βλέμμα
Καυτηριάσαμε το άδικο… το ψέμα
Τώρα η ρότα μας.... στο ξάγναντο μας βγάζει
Δεν τις τρομάζει τις βουνοκορφές τ’ αγιάζι...
Πυρποληθήκαμε... τι φταίμε κι αν δεν φταίμε
Δεν πουληθήκαμε... κρατάμε ισορροπίες
Δεν υποκύψαμε στων σειρήνων τις θωπείες.
Κουράγιο πήραμε απ’ το θολό σου βλέμμα
Καυτηριάσαμε το άδικο… το ψέμα
Τώρα η ρότα μας.... στο ξάγναντο μας βγάζει
Δεν τις τρομάζει τις βουνοκορφές τ’ αγιάζι...
Έτσι τραβάμε... στην μεγάλη μας πορεία
Μέσα στα χιόνια και στης εποχής τα κρύα
Μέσα στ’ αβάσταχτα του κόσμου τα λιοπύρια
Τι κι αν ακούσαμε..." τα χίλια όσα μύρια".
Κουράγιο πήραμε απ’ το θολό σου βλέμμα
Καυτηριάσαμε το άδικο… το ψέμα
Τώρα η ρότα μας στο ξάγναντο μας βγάζει
Δεν τις τρομάζει τις βουνοκορφές τ’ αγιάζι.
Καινούργιο Τριχωνίδας 8-8-2014 ώρα 4:36 π.μ.
*Σαν είχε καθαρό ουρανό… μου έλεγε ο παππούς μου, ο Μήτσος Ντόκας, απ’ το Βλοχό του Καινούργιου Τριχωνίδας… αγναντεύαμε τα βουνά της Ηπείρου!!!
Δημήτρης Ντόκας